NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ كَثِيرٍ
أَخْبَرَنَا
سُفْيَانُ
أَخْبَرَنَا
عَبْدُ
الْمَلِكِ
بْنُ
عُمَيْرٍ
حَدَّثَنِي
عَطِيَّةُ
الْقُرَظِيُّ
قَالَ كُنْتُ
مِنْ سَبْيِ
بَنِي قُرَيْظَةَ
فَكَانُوا
يَنْظُرُونَ
فَمَنْ
أَنْبَتَ
الشَّعْرَ
قُتِلَ
وَمَنْ لَمْ يُنْبِتْ
لَمْ يُقْتَلْ
فَكُنْتُ
فِيمَنْ لَمْ
يُنْبِتْ
Atıyye el-Kurazı (r.a.) şöyle
demiştir:
"Ben Ben-i Kureyza
esirlerindendim. Müslümanlar bakıyorlar, (eteğinde) kıl bitenleri öldürüyorlar,
bitmeyenleri öldürmüyorlardı. Ben kıl bitmeyenlerdendim."
Tahric edenler: Tirmizi, siyer; îbn Mace, hudûd; Darimi, siyer;
Ahmed b. Hanbel IV, 310, V, 312.
İzah 4407 de.